Arystoteles w swim najważniejszym dziele filozoficznym Metafizyka określił kontemplację jako podążanie do prawdy. Na przestrzeni dziejów kontemplacja stała się wzorem przeciągniętym dla wyznawania różnych dogmatów religijnych.
Kontemplacja
Pierwotnie wywodzi się z buddyzmu i jest pochodną od medytacji, jej znacznie prostszą odmianą, oznaczającą patrzenie, oglądanie oraz czuwanie. Etymologia słowa kontemplacja pochodzi z języka łacińskiego contemplatio i pierwotnie oznacza obserwowanie lotu ptaka po niebie.
Kontemplacja w buddyzmie przybiera różną postać. Jest używana w mowie potocznej, dlatego może oznaczać rozmyślanie, namyślanie się, trwanie w zachwycie, umiejętność wyobrażania sobie, patrzenie i widzenie oraz pojęcie pewnej świadomości.
Cel kontemplacji
Medytacja to droga życiowa potrzebna do odkrycia wyższego stopnia wtajemniczenia, natomiast kontemplacja przypomina bardziej doświadczenie w odkrywaniu siebie ze spokojem i przejrzystością. Głównym i najważniejszym celem kontemplacji jest pozostawanie w spokoju nawet w najtrudniejszych i nerwowych chwilach naszego życia.
Kontemplacja wzmaga w nas poczucie świadomości i obecności dla emocji, które są dla nas niewygodne. Świadomość to stan, w którym potrafimy odróżnić to, co jest zbędne w naszym życiu na a skupić się wyłącznie na ważnych sprawach.
Ćwiczenie kontemplacji
Kontemplacja nie jest skomplikowanym procesem. Jeśli chcesz uzyskać spokój i harmonię w swoim umyśle, po prostu znajdź sobie ciche, spokojne i wygodne miejsce, usiądź lub połóż się, skoro tak będzie ci wygodniej. Pierwszym krokiem jest odcięcie silnych bodźców, a należą do nich telefon, komputer, telewizja i towarzystwo innych ludzi. Aby kontemplacja się powiodła, warto przynajmniej przez dwadzieścia minut pobyć samemu ze sobą. Pozostawanie w wygodnej pozycji i myślenie powinnaś skupić na tym, czego właśnie doświadczasz. W trudnościach ze skoncentrowaniem się pomoże obserwacja własnego oddechu, powtarzanie swojej własnej mantry oraz modlitwa, jeśli jesteś osobą wierzącą. Tak naprawdę w kontemplacji nie można popełnić błędu.
Skutki kontemplacji
Kontemplując, uczysz się pozostawiać sprawy i rzeczy takie, jakimi są. Kontemplacja buduje osobowość, która umożliwia okiełznanie szargających nami emocji – które nie odnajdując drogi do naszego umysłu, rozpraszają się. Kontemplacja pomaga wyzwolić się z ograniczeń i przyczynia się do wolności. Dochodzi do samowyzwolenia.
Próbowałam medytować, ale swój stan bliżej określam jako kontemplację. Jedno i drugie jest ciężkie.